Πότε πρέπει να δει το παιδί αναπτυξιολόγος; Τα ύποπτα σημάδια

Όταν οι γονείς παρατηρούν στο παιδί σημεία που σχετίζονται με την ανάπτυξη ή τη συμπεριφορά του που τους εμπνέουν ανησυχία, συνήθως έχουν δίκιο.
Είναι χρήσιμο, αν ανησυχείτε ή έχετε υποψίες για την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού σας να συμβουλευτείτε τον παιδίατρο και να επισκεφτείτε εγκαίρως έναν αναπτυξιολόγο, ο οποίος θα εκτιμήσει αν η κατάσταση του παιδιού χρήζει περαιτέρω διερεύνησης μέσω διαγνωστικών διαδικασιών.
Η αναπτυξιολογική εκτίμηση είναι μια διαδικασία που αποσκοπεί στη βαθύτερη κατανόηση των κινητικών, κοινωνικών, ακουστικών, γλωσσικών, οπτικοκινητικών και κριτικών δεξιοτήτων του παιδιού, καθώς και των ευκαιριών που του δίνονται από το οικογενειακό και εκπαιδευτικό περιβάλλον, έτσι ώστε να πετύχει το καλύτερο αναπτυξιακό δυναμικό του.
Πότε είναι αναγκαία η εκτίμηση από αναπτυξιολόγο
-Εάν οι γονείς πιστεύουν ότι το παιδί τους είναι πίσω ή βλέπουν σημεία στην ανάπτυξή του που τους ανησυχούν.
-Εάν ο παιδίατρος συμβουλεύσει τους γονείς να ζητήσουν ειδική βοήθεια.
-Εάν υπάρχει κάποιο διαγνωσμένο πρόβλημα ή αναπηρία.
-Εάν το παιδί ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου, π.χ. προωρότητα, πολύ χαμηλό βάρος γέννησης ή υπάρχει κάποιος κληρονομικός παράγοντας ή οικογενειακό ιστορικό.
Ο αναπτυξιολόγος είναι ο επιστήμονας με την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία για τη διάγνωση και παροχή εξειδικευμένης παρέμβασης σε παιδιά με υποψία:
-αναπτυξιακής καθυστέρησης
-μαθησιακών δυσκολιών
-δυσλεξίας
-καθυστέρησης λόγου
-γλωσσικών διαταραχών
-διαταραχών συμπεριφοράς
-διαταραχών αυτιστικού τύπου
-διάσπασης προσοχής ή/και υπερκινητικότητας
-νοητικής υστέρησης
-ευφυΐας/χαρισματικά παιδιά
-διαταραχών κινητικών δεξιοτήτων
-αναπτυξιακών προβλημάτων παιδιών με προωρότητα
-αναπτυξιακών προβλημάτων παιδιών με χρόνια νευρολογικά νοσήματα
Όταν η οικογένεια επισκεφθεί το αναπτυξιολογικό ιατρείο, γίνεται η εξέταση που περιλαμβάνει λεπτομερές αναπτυξιακό ιστορικό, παιδιατρική και νευρολογική εξέταση και αναπτυξιολογική εξέταση με τη χρήση ειδικών αναπτυξιακών δοκιμασιών (τεστ), που βασίζονται στην αυθόρμητη και ελεύθερη συνεργασία του βρέφους, νηπίου, παιδιού ή εφήβου ώστε να διερευνηθούν όλες οι δεξιότητές του, στη μέγιστη έκφρασή τους.

Πηγή: onmed.gr