Δυσλεξία και Γυμνάσιο: Τι γίνεται με τα φιλολογικά μαθήματα;


Από τον Κωνσταντίνο Μανίκα, φιλόλογο - ειδικό παιδαγωγό.
 
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των δυσλεξικών παιδιών, κυρίως όταν φτάσουν στο γυμνάσιο και το λύκειο, εντοπίζεται στα θεωρητικά μαθήματα (αρχαία, γλώσσσα, θρησκευτικά, ιστορία κ.α.) και αυτό κυρίως γιατί απαιτούν απομνημόνευση! Συγκεκριμένα, τα μαθήματα αυτά απαιτούν αποστήθιση ονομάτων, ημερομηνιών, γεγονότων και εννοιών που ενα δυσλεξικό παιδί δυσκολεύεται να συγκρατήσει. Επίσης, η μεγαλύτερη δυσκολία αφορά το μάθημα της γλώσσας, κυρίως δε το κομμάτι της έκθεσης, διότι τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται να μεταφέρουν τις σκέψεις τους στο χαρτί. Εάν οι γονείς δεν διαθέτουν μια επίσημη διαγνωστική εκτίμηση, που θα επιτρέψει την απαλλαγή τους από τις γραπτές εξετάσεις, τα παιδιά με Δυσλεξία υπόκεινται στο ίδιο καθεστώς εξετάσεων με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους, παρά την εγγενή διαφορετικότητά τους από αυτούς. Συνήθως χρειάζονται μια επιπλέον βοήθεια από ειδικό λογοθεραπευτή και από κάποιον εκπαιδευτικό ως πρόσθετη διδακτική στήριξη. Παρακάτω παρουσιάζεται ένας ενδεικτικός οδηγός.


ΟΔΗΓΟΣ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ:
1) Εμπλέκομαι με το υλικό μου. Παίρνω το μάθημα της ημέρας και το διαβάζω μια φορά.

2) Υπογραμμίζω τα βασικά σημεία(χρονολογίες,ονόματα,γεγονότα, αίτια, αποτελέσματα και συνέπειες κ.τ.λ.).
3) Κατασκευάζω πίνακες, διαγράμματα, συνοψίζω τα πιο σημαντικά που πρέπει να μάθω.
4) Προσπαθώ να κάνω ερωτήσεις στον εαυτό μου και απαντώ είτε φωναχτά, είτε γραπτά σε αυτές.
5) Επαναλαμβάνω όσα έμαθα για έλεγχο και εμπέδωση. 
6) Ξεκινώ από την αρχή του κειμένου και προσπαθώ να απαντήσω στις ερωτήσεις που έθεσα. Όπου δυσκολεύομαι καταφεύγω στο βιβλίο, τα διαγράμματα και τους πίνακες που έχω κατασκευάσει, ώσπου να μπορώ να θυμηθώ χωρίς να χρειάζεται να τα δω.