Από τον Κωνσταντίνο Μανίκα,
φιλόλογο - ειδικό παιδαγωγό
Δείτε το βίντεο και προσπαθήστε να καταλάβετε ποιο από τα δύο
παιδιά έχει ΔΕΠΥ:
ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
https://www.youtube.com/watch?time_continue=135&v=-IO6zqIm88s
Τι είναι ΔΕΠ-Υ
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και
Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) - διεθνώς Attention Deficit Hyperactivity Disorder
(ADHD) - είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής
ηλικίας, η οποία συνεχίζεται, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και στην ενήλικη ζωή.
Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των
αγοριών. Αρκετοί επιστήμονες, ωστόσο, πιστεύουν ότι η συχνότητα εμφάνισης είναι
περίπου η ίδια και στα δυο φύλα, με τη διαφορά ότι τα κορίτσια συχνά δεν είναι
υπερκινητικά και διαχειρίζονται καλύτερα τη διαταραχή τους, γι αυτό και η
διάγνωση μπορεί να διαλάθει ή να γίνει αργότερα. Παρόλο που πρόκειται για μια
τόσο συχνή κατάσταση, η ΔΕΠΥ συνεχίζει να είναι ελάχιστα κατανοητή στην
κοινότητα και να μην είναι αποδεκτή από όλες τις επιστημονικές και κοινωνικές
ομάδες. Βέβαια, την τελευταία 5ετία έχουν ενταθεί οι προσπάθειες ενημέρωσης και
ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, αναφορικά με τη διαταραχή, από διάφορες
επιστημονικές ομάδες και φορείς. Αν και είναι, όμως, η ΔΕΠΥ μια από τις πιο
μελετημένες και τεκμηριωμένες παιδοψυχιατρικές διαταραχές παγκοσμίως, έχει
συγχρόνως προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις και εξακολουθεί να
υποδιαγιγνώσκεται σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Τα παιδιά με
ΔΕΠΥ εμφανίζονται στους ειδικούς συνήθως, μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση
του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο
σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής,
οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες.
Τα χαρακτηριστικά (πυρηνικά) συμπτώματα της ΔΕΠΥ, δηλ. η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, θεωρούνται τόσο κοινά στην παιδική ηλικία, που συχνά η διάγνωση παραβλέπεται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα που η ίδια η ΔΕΠΥ προκαλεί στη συμπεριφορά, στην κοινωνική προσαρμογή ή στη σχολική απόδοση, αποδίδονται σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να συνυπάρχουν. Έτσι η ΔΕΠΥ παραμένει συχνά αδιάγνωστη ή εσφαλμένα διαγνωσμένη ενώ, ακόμη και όταν γίνεται η σωστή διάγνωση, δεν εφαρμόζεται πάντοτε ένα ολοκληρωμένο μοντέλο συνδυασμού θεραπευτικών προσεγγίσεων που απαιτεί η αντιμετώπιση της. Όσον αφορά το βίντεο τόσο από τις καθαυτές απαντήσεις, όσο και από τις εκφράσεις, και τις σωματικές κινήσεις των παιδιών, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει ποιο από τα δύο παιδιά αντιμετωπίζει την εν λόγω διαταραχή: Είναι το κορίτσι, το οποίο είναι πιο μελαγχολικό, πιο φοβισμένο, ενώ λέει ότι συχνά πέφτει θύμα εκφοβισμού και ότι σχεδόν ποτέ δεν την καλούν τα άλλα παιδιά σε παιδικά πάρτυ.
Τα χαρακτηριστικά (πυρηνικά) συμπτώματα της ΔΕΠΥ, δηλ. η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, θεωρούνται τόσο κοινά στην παιδική ηλικία, που συχνά η διάγνωση παραβλέπεται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα που η ίδια η ΔΕΠΥ προκαλεί στη συμπεριφορά, στην κοινωνική προσαρμογή ή στη σχολική απόδοση, αποδίδονται σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να συνυπάρχουν. Έτσι η ΔΕΠΥ παραμένει συχνά αδιάγνωστη ή εσφαλμένα διαγνωσμένη ενώ, ακόμη και όταν γίνεται η σωστή διάγνωση, δεν εφαρμόζεται πάντοτε ένα ολοκληρωμένο μοντέλο συνδυασμού θεραπευτικών προσεγγίσεων που απαιτεί η αντιμετώπιση της. Όσον αφορά το βίντεο τόσο από τις καθαυτές απαντήσεις, όσο και από τις εκφράσεις, και τις σωματικές κινήσεις των παιδιών, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει ποιο από τα δύο παιδιά αντιμετωπίζει την εν λόγω διαταραχή: Είναι το κορίτσι, το οποίο είναι πιο μελαγχολικό, πιο φοβισμένο, ενώ λέει ότι συχνά πέφτει θύμα εκφοβισμού και ότι σχεδόν ποτέ δεν την καλούν τα άλλα παιδιά σε παιδικά πάρτυ.
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, όμως, στην
πραγματικότητα είναι το ίδιο έξυπνα και δημιουργικά με τα υπόλοιπα. Απλά
χρειάζονται την κατάληλη θεραπευτική και εκπαιδευτική αντιμετώπιση. Αγάπη από
τους γονείς και κατανόηση του περιβάλλοντός τους, ειδικά των συμμαθητών τους.
Για την ιστορία, το κοριτσάκι στο
βίντεο είναι η κόρη της συγκεκριμένης μαμάς. Το όνομά της είναι Giuliana και
διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ όταν ήταν 5 ετών. Ταλαιπωρείται, από κατάθλιψη και άγχος,
ενώ θεωρεί ότι είναι χαζή και δεν έχει κανέναν φίλο. Μπορεί ο μέσος όρος να μην
βιώνει τόσο έντονα και άσχημα την εν λόγω Διαταραχή, ωστόσο έχει σημασία να
υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας, ότι υπάρχουν κι αυτά τα παιδιά που βασανίζονται.